काठमाडौं–राजापुर नगरपालिका–२, नयाँगाउँ बर्दिया स्थायी घर भई हाल नेपालगन्जको कारकाँदोमा डेरा गरी बस्ने ३० वर्षीय रीता चौधरीले चिया बेचेर मासिक ७० हजार रुपैयाँ कमाउँछिन्। देशमा बेरोजगारीको समस्या र युवायुवतीको विदेश जानु परिरहेको बेला रीता भने हातमा चियाको थर्मस लिएर नेपालगन्जको सडकमा चिया बेच्दै छिन्।
बिहान ५ बजेदेखि साँझ ६ बजेसम्म नेपालगन्ज बजारमा डुलेर चिया बेच्ने रीताले दैनिक १२५ कपदेखि १५० कपसम्म चिया बेच्ने गर्छिन्। एक कपको मूल्य २० रुपैयाँ रहेको बताउँछन्। रीताले आफ्नो दिनचर्या यस प्रकार वर्णन गर्छिन्: बिहान ५ बजे डेराबाट चिया लिएर निस्कन्छु, ५:१५ बजे पुष्पलाल चोकस्थित बस छुट्ने ठाउँमा पुग्छु, एक डेढ घण्टा त्यहाँ चिया बेच्दै बसपार्क पुग्छु र पसलमा चिया बेच्दै ९ बजे कोठामा फर्कन्छु।
श्रीमान् र साढे नौ वर्षकी छोरीका साथ बस्ने रीताले चिया बेचेर आएको आम्दानीबाट घरखर्च र छोरीको पढाइ खर्च गर्न सजिलो भएको बताउँछिन्। उनले भन्छिन् कि श्रीमान्को पनि सानोतिनो जागिर छ, त्यसैले उनी श्रीमान्कै सल्लाहमा यो काममा लागेकी हुन्। छोरीलाई सरकारी स्कुलमा भर्ना गरिसकेका छन्, र उनको कमाइले छोरीको खर्च, आफ्नो खर्च र घरखर्च गर्न मद्दत पुगेको छ।
बर्दियाको राजापुरमै १० कक्षासम्म मात्र पढेकी रीताले विवाहपछि पढाइलाई अगाडि बढाउन नसकेको बताइन्। गत जेठ महिनादेखि चियाबिक्री गर्न थालेकी रीताले थोरै लगानीमा चिया बेचेर मासिक हजारौँ रुपियाँ आम्दानी हुने भएपछि दीर्घकालीन रूपमा यो पेसा गरिरहने योजना बनाएकी छिन्।
सानोतिना पेसा व्यवसाय गरेर पनि यहीँ कमाउन सकिन्छ भन्ने अनुभवबाट रीताले अरू युवालाई लाज नमानेर काम गर्न प्रेरित गरिरहेकी छिन्। उनका अनुभव र दृढताको कथा धेरैका लागि प्रेरणादायक बन्न पुगेको छ। गोरखापत्र दैनिकबाट
